از منا تا ندا

بیست و هفت سال پیش در تاریخ 28 خراد 1362 دختری هفده ساله بهایی به نام منا محمودنژاد به همراه 9 زن دیگر در شهر شیراز به جرم آموزش درس اخلاق به اطفال  بهایی اعدام شد و حال در تاریخ 30 خرداد 1388 دختری 27 ساله بنام ندا آقا سلطان به همراه عده ای دیگر به جرم دفاع از آزادی ، کشته می شود . از آن زمان تا کنون بهاییان با انواع تهدید و تهمت و در شرایطی بسیار ناعادلانه در این کشور زندگی کرده اند و هیچگاه از اصول حقه خود که همانا محبت به همه نوع بشر و حفظ شرافت و کرامت انسانی و احترام به عقاید دیگران است کوتاه نیامده اند و این در حالی است که بهاییان این راه را به دور از هر نوع خشونت و نفرت و تنها با پیگیری مسالمت آمیز و استقامت ، در طول این سالها طی کرده اند . جان باختن یک انسان بسیار دردناک است ولی نشستن و گریستن ظلمی مضاعف به آن انسانی است که اکنون در عالمی دیگر ناظر بر رفتار ما است . او قطعاً نمی خواهد خون دیگری ریخته شود و انسان دیگری از نعمت حیات محروم گردد ولی مسلماً از فراموش شدن نیز راضی نخواهد بود . منا پس از 26 سال هنوز در یاد و خاطر بهاییان زنده است و یاد او منشاء کارهای خیر بسیاری در سراسر جهان شده است بطوری که بسیاری از امور مشکل با نام او به راحتی انجام شده است و به این ترتیب او هیچگاه فراموش نمی شود و فکر میکنم منا اکنون از جان باختن خود بسیار راضی باشد . (نقل از وبلاگ سابق)