آموزه ها

ای بنده دنیا در سحرگاهان نسیم عنایت من بر تو مرور نمود و تو را در فِراش غفلت خفته یافت و بر حال تو گریست و بازگشت . (ادعیه حضرت محبوب) 89/11/8

آموزه ها

ای پسر جود در بادیه های عدم بودی و تو را به مدد تراب امر در عالم مُلک ظاهر نمودم و جمیع ذرات ممکنات و حقایق کائنات را بر تربیت تو گماشتم ، چنانچه قبل از خروج از بطن ام دو چشمه شیر منیر برای تو مقرر داشتم و چشمها برای حفظ تو گماشتم و حب تو را در قلوب القا نمودم و به صرف جود ، تو را در ظل رحمتم پروردم و از جوهر فضل و رحمت ، تو را حفظ فرمودم و مقصود از جمیع این مراتب آن بود که به جبروت باقی ما درآئی و قابل بخششهای غیبی ما شوی و تو غافل چون به ثمر آمدی از تمامی نعیمم غفلت نمودی و به گمان باطل خود پرداختی ، به قسمی که بالمره فراموش نمودی و از باب دوست به ایوان دشمن مقر یافتی و مسکن نمودی . (ادعیه حضرت محبوب) 89/11/1

آموزه ها

ای جوهر هوی بسا سحرگاهان که از مشرق لامکان به مکان تو آمدم و تو را در بستر راحت به غیر خود مشغول یافتم و چون برق روحانی به غَمام عز سلطانی رجوع نمودم و در مکامن قرب خود نزد جنود قدس اظهار نداشتم . (ادعیه حضرت محبوب) 89/10/24

آموزه ها

ای دوست لسانی من قدری تأمل اختیار کن . هرگز شنیده ای که یار و اغیار در قلبی بگنجد . پس اغیار را بران تا جانان به منزل خود در آید . (ادعیه حضرت محبوب) 89/10/17