آموزه ها

ای پسر جود در بادیه های عدم بودی و تو را به مدد تراب امر در عالم مُلک ظاهر نمودم و جمیع ذرات ممکنات و حقایق کائنات را بر تربیت تو گماشتم ، چنانچه قبل از خروج از بطن ام دو چشمه شیر منیر برای تو مقرر داشتم و چشمها برای حفظ تو گماشتم و حب تو را در قلوب القا نمودم و به صرف جود ، تو را در ظل رحمتم پروردم و از جوهر فضل و رحمت ، تو را حفظ فرمودم و مقصود از جمیع این مراتب آن بود که به جبروت باقی ما درآئی و قابل بخششهای غیبی ما شوی و تو غافل چون به ثمر آمدی از تمامی نعیمم غفلت نمودی و به گمان باطل خود پرداختی ، به قسمی که بالمره فراموش نمودی و از باب دوست به ایوان دشمن مقر یافتی و مسکن نمودی . (ادعیه حضرت محبوب) 89/11/1