ای خاک متحرک من به تو مأنوسم و تو از من مأیوس ، سیف عصیان شجره امید ترا بریده . و در جمیع حال به تو نزدیکم و تو در جمیع احوال از من دور . و من عزت بیزوال برای تو اختیار نمودم و تو ذلت بی منتهی برای خود پسندیدی . آخر تا وقت باقی مانده رجوع کن و فرصت را مگذار . (ادعیه حضرت محبوب) 20/1/89 |
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر