تبریک

ساقیا آمدن عیــــــــــــــــــد مبارک بادت            وان مواعیـــــد که کردی مرود از یادت در شگفتم که درین مدت ایام فــــــــــراق            برگرفتی زحریفان دل و دل میـــــدادت برسان بندگی دختـــــــــر رز گو بدر آی            که دم و همت ما کـــــــــرد ز بند آزادت شادی مجلسیان در قــــــــدم و مقدم تست            جای غم باد مر آن دل که نخواهد شادت شکر ایزد که ز تاراج خزان رخنه نیافت            بوستــان سمن و سرو و گل و شمشادت چشـــــم بد دور کزان تفرقه ات باز آورد            طالع نامـــــــــــور و دولت مادر زادت حافظ از دست مده دولت این کشتی نـوح            ورنه طوفان حـــــــــــوادث ببرد بنیادت عید نوروز و آغاز سال 1390 خورشیدی بر همه ایرانیان مبارک باد روز هجران و شب فرقت یار آخر شد             زدم این فال و گذشت اختر و کار آخر شد آن همه ناز و تنعم که خــزان میفرمود             عاقبت در قدم باد بـــــــــــــــــهار آخر شد شکر ایـــــــزد که باقبال کله گوشه گل             نخوت باد دی و شوکت خــــــــار آخر شد صبح امیـــــد که بُد معتکف پرده غیب             گو برون آی که کار شب تـــــــار آخر شد آن پریشانــــــی شبهای دراز و غم دل             همه در سایه گیسوی نــــــــــــگار آخر شد باورم نیست ز بد عهدی ایام هنــــــوز              قصه غصه که در دولت یــــــــار آخر شد ساقیا لطف نمودی قــــدحت پر می باد              که به تدبیــــــــر تو تشویش خمار آخر شد در شمار ارچه نیاورد کسی حـافظ را               شکر ، کان محنت بی حد و شمار آخر شد به امید پایان همه تلخکامی های ملت ایران زمین